
Ασφάλιση αστική ευθύνη αποτελεί μέρος της γενικής ασφάλισης συστήματος κινδύνου χρηματοδότησης για την προστασία του αγοραστή (ο “Ασφαλισμένος”) από τους κινδύνους του παθητικού που επιβάλλονται από αγωγές και παρόμοιες αξιώσεις. Προστατεύει τον ασφαλισμένο σε περίπτωση που αυτός ενάγεται για τις αξιώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Αρχικά, άτομα ή επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν ένα κοινό κίνδυνο, σχηματίστηκε μια ομάδα και να δημιουργήσει ένα ταμείο αυτοβοήθειας εκ των οποίων να καταβάλει αποζημίωση θα πρέπει κάθε μέλος έχει ζημιά (με άλλα λόγια, μία αμοιβαία συμφωνία ασφάλισης). Το σύγχρονο σύστημα βασίζεται στην ειδική μεταφορείς, συνήθως για-κέρδος, για να προσφέρουν προστασία από τους κινδύνους που προσδιορίζονται στην εξέταση ενός ασφαλίστρου. Ασφάλιση αστικής ευθύνης έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει ειδική προστασία έναντι ασφαλιστικών απαιτήσεων τρίτων, δηλαδή, η πληρωμή δεν γίνεται τυπικά στον ασφαλισμένο, αλλά σε κάποιον που υποφέρει απώλεια που δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης ασφάλισης. Σε γενικές γραμμές, ζημιών που προκλήθηκαν σκόπιμα, καθώς και εξωσυμβατικής ευθύνης δεν καλύπτονται από ασφαλιστήρια συμβόλαια αστικής ευθύνης. Όταν ένας ισχυρισμός, το ασφαλιστικό φορέα έχει την υποχρέωση (και σωστά) να υπερασπιστεί τον ασφαλισμένο. Τα έξοδα νομικής υπεράσπισης κατά κανόνα δεν επηρεάζουν τα όρια της πολιτικής.
Στην Ελλάδα από το 2012 έχει γίνει υποχρεωτικό ο ελεύθερος επαγγελματίας να έχει ασφάλεια επαγγελματικής ευθύνης.